شعر۱۲۶۰

الهی به مستان میخانه ات
الهی به رندان دیوانه ات

الهی به دلدار دل داده ات
الهی به مجنون شوریده ات

الهی به آن سینه پر سروش
الهی به آن صوفی دلخروش

الهی به آوار و آواره گان
بسوز دل آن دل افروختگان

الهی به دادی که دادار دید
سری را بعشقی برآن داردید

الهی به آن دل که بی تاب توست
نه مسجد نه محراب برخوان توست

بیا می به میخانه ها شور کن
می و میکده را بدان جور کن

نوای طرب را به محراب کن
دل آدمیان بدان شاد کن

3 Comments

پاسخ دادن به haniyeh_narooui لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *