شعر ۶۰۱

این همه رنج و الم بابت چیست
این هم ظلم و ستم از برکیست

این همه سال جفا بابت چیست
این همه بندو خزان ازبرکیست

این همه جوربگوازپس چیست
این کمربسته به‌جورازبرکیست

غرب  ایران  و خرابش  کردی
خانه ویران شدنا بابت کیست

این همه ظلم و ستم بر وطنم
میتوان گفت جفا از برکیست

آتشی  بر دل سانچی زده ای
بر  دنا  کوفتنت از برکیست

خیز و یکدم نظری بر ما کن
شوروشیدانشدن ازبرکیست

این وطن خون شهیدان دیده
ستم و ظلم نمودن بر کیست

شعر_مهدی_سزاوار

3 Comments

  1. ﺑﮕﺬﺍﺭ ” ﺩﻧﯿﺎ ” ﺭﺍ… ” ﺁﺏ ” ﺑﺒﺮﺩ!
    ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ ﮐﻪ. . . ” ﺍﻗﯿﺎﻧﻮﺱ ﺁﺭﺍﻡ ”
    ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ” ﺁﺭﺍﻣﺶ ” ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ ” ﺳﺪ ” ﻫﻢ ﺑﺴﺎﺯﯼ؛
    ﻓﻘﻂ. . . ﻣﺸﻖ ” ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ” ﺭﺍ ﺯﯾﺎﺩ ﻣﯿﮑﻨﯽ…
    ﯾﮏ ” ﺳﯿﺐ ” ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ؛ ﻫﻤﻪ ﻣﻔﻬﻮﻡ ” ﺟﺎﺫﺑﻪ ” ﺭﺍ ﻓﻬﻤﯿﺪﻧﺪ…
    ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ” ﺍﻧﺴﺎﻥ ” ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩند ﻭ؛ ” ﻫﯿﭽﮑﺲ ” ﻣﻔﻬﻮﻡ ” ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ” ﺭﺍ ﺩﺭﮎ ﻧﮑﺮﺩ… اهو??

پاسخ دادن به ynnyz3744 لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *