شعر ۳۸۴

چرا  دیشب بخوابم  آمدی باز  هم جفا کردی
چراهمچون جوانیت نگاهی هم نمیکردی جفاکردی

به عهد خود وفا نا کرده ای ‌  باز هم  جفا کردی
در آ ن ا یام ستمها کرده ای باز هم  جفا کردی

جوانی را  به راهت از کفم  دادم جفا کردی
زکویت بارها راندی نگاهی هم نمیکردی جفاکردی

دل و دیده ز تو  بستم جفا  کردم  جفاکردی
خمیده قامتم را بین چه ها  کردی جفا کردی

دو دیده رفت از دستم ببین جانا  جفا کردی
نهال عشق و دلداری بهارش را خزان کردی جفا کردی

سزاوار

3 Comments

  1. ﻗﻤﺎﺭﻋﺸﻖ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ، ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻲ ﺑﺎﺯم
    ﺗﻮ ﺍﺯ ﺁﺱ ﺩﻟﺖ ﻣﻐﺮﻭﺭ ﻭ ، ﻣﻦ ﺩﻟﺨﻮﺵ ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎﺯﻡ

    ﭼﻪ ﺣﮑﻢ ﺍﺳﺖ ، ﮐﻪ ﺣﮑﻤﺎً ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ
    ﺩﻝ ﻭ ﺩﺳﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ ﻟﺮﺯﺩ ، ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﭘﺎﻙ ﻣﯽ ﺑﺎﺯﻡ

    ﻭﺭﻕ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯو ، ﺗﻮ ﺣﺎﮐﻢ ﻣﻨﻢ ﻣﺤﮑﻮم
    ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮﺩ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺑﺨﺖ ؟ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻡ ﻭ ﻣﻲ ﺳﺎﺯﻡ

    ﺗﻮ ﺑﺎﺯﻱ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺍﺯ ﺭﻭ ﻭ ، ﻣﻦ ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﮔﻴﺠﻢ ﮐﻪ
    ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﺪﺍﻣﯿﻦ ﺑﺮﮒ ﺭﺍ ، ﺑﺎﻳﺪ ﺑﯿﻨﺪﺍﺯﻡ … ﺍﮔﺮ ﺣﺎﻛﻢ ﺗﻮﯾﯽ ﺍﯼ ﻋﺸﻖ ، ﻣﻦ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺗﺴﻠﯿﻤﻢ
    ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺑﺮﺩ ﻣﻐﺮﻭﺭﻧﺪ ﻭ ، ﻣﻦ ﺑﺮﺑﺎﺧﺖ ﻣﯽ ﻧﺎﺯﻡ

    ﻗﻤﺎﺭ ﻋﺸﻖ ﺑﺎ ﻣﻦ ، ﻣﺜﻞ ﺟﻨﮓ ﺷﯿﺮ ﺑﺎ ﺁﻫﻮﺳﺖ
    ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﭘﯿﮑﺎﺭ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺍﺳﺖ ، ﭘﺎﯾﺎﻧﻢ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯﻡ ???????
    ?➡️ اهو ‌‌?❤️

پاسخ دادن به yn3733 لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *