شعر  ۳۸۷

گر شرابی از لب لعلت  چشیدم  آن حیات
گر پی آن می به می خانه دویدم  آن حیات

گر بدانی خون من میخانه را گلگون کند
ساقی وشاهدبه پاخیزندگوینداین حیات

4 Comments

  3. ahoo137500

    نگو نگو که ز پای تو دست بردارم
    بگو چگونه بگویم که دوستت دارم ❣?❣?❣
    میانه ی گسل چشم هات خانه زدم
    عجیب نیست که شهرِ هزارْ آوارم
    ❣❣❣❣❣
    به زخم های دلم مرهمی افاقه نکرد
    من از طبابتِ منهای عشق بیزارم
    ❣?❣?❣
    “اگر به خانه ی من آمدی چراغ بیار
    و یک دریچه”که بگذارمش به دیوارم ?????
    فرار می کنم از تو ولی دوباره به تو
    شبیه موج از آغوشِ بحر ، ناچارم ❣?❣?❣ ?Love?
    ?➡️ اهو

پاسخ دادن به ahoo137500 لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *