شعر  ۳۵۲

آورده اند که :

من ای صبا ره رفتن به کوی دوست ندانم
تومی روی بسلامت ( سلام من برسان)
گفته ام :

گر ندانی منزل یارت کجاست
کی  توانی  وصل جان حاصل  کنی

دلبریها  را‌  کجا  و  دلربائیها کجا
منزل محبوب را باید سرای  دل کنی

شورو  شیدائی سرایش  در دلست
رو ره رفتن بدان تا منزلش ماوا کنی

5 Comments

  1. از عشق تــو نشکیبم
    گرخوانی و گـررانی
    زیــرا که دل افتاده
    در کــوی تو می‌بینم

    هـرجا که یکی بیدل
    از عشق تو بی حاصل
    سـرگشته و بی منزل
    ســر کوی تو می‌بینم

    #شیخ عطار
    ??
    ‎‌‌‌‎‎‌‎‌‌‌ ?➡️ اهو

پاسخ دادن به hasti.m5 لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *