شعر۱۵۸

دلربائی  کرده ای با دل کنون در دست  توست
عاشقت  را  در بدر  آواره  کردی  مست  توست

گفته  بودی  گر  بیایم خانه ام ویران توست
تو بگوی جانا خودم حیران و ویران دست توست

آمدی  آتش  زنی  بر  هستیم  آن  دست توست
سینه ام آتش  زنی  آری  بزن  آن دست توست

کوکب  بختم  کنون  افتاده ای  در  پای  توست
گوشه  چشمی  بیانداز  او اسیر دام توست

نرگس  مستت  شکار  این  دل در دام  توست
بی  وفا رحمی  نما  این دل اسیر دست  توست

هستیم  بر  باد  دادی  و کنون  در دست توست
تا که  جانش  را ستانی باز هم  در دست توست

او که جان برکف نهاده چون شکار دردست توست
برده  در  محراب  مسلخ  قطعه  کردن  کار توست

مهدی  این  پیر  خراباتی  کنون  در  دست توست
مفتیان  فتوا  دهند خونش  بریز  گردست توست

One comment

پاسخ دادن به reyhansezavar لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *