شعر۲۱۱
ای کاش دلم اسیر و در بند نبود
بر نرگس مست او گر فتار نبود

ای کاش به کوی او نمی گردیدم
تا این دل بیچاره چنین بند نبود

6 Comments

  3. ma_ral86

    هر کس کلمه ای به من بیاموزد مرا بنده خویش کرده است
    تقدیم به بزرگترین استاد زندگیم جناب آقای سزاوار بزرگوارم ???
    که از محضر پرفیض سروده هایشان ، بهره ها برده ام
    شما روشنایی بخش تاریکی جان هستی و ظلمت اندیشه را نور می بخشی
    چگونه سپاس گویم مهربانی و لطف شما را که سرشار از عشق و یقین است
    چگونه سپاس گویم تأثیر محبتهای بزرگ شمارا که چراغ روشن هدایت را بر کلبه محقر وجودم فروزان ساخته است
    آری در مقابل این همه عظمت و شکوه، مرا نه توان سپاس است و نه کلام وصف
    وقت میگویم دستان پرمحبت شما میبوسم وسلامتی شمارو از پروردگارم? ?خواهانم ،باتشــــــــکر ،اهــــــــــــــو??????

پاسخ دادن به marzie.mehr38 لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *