شعر ۳۷۸

عاشقان باده بنوشید که این دم خوشست
لحظه ای غفلت ازاین عالم غمدار خوشست

دل به دلدار سپارید که حوری وعدست
آنچه حاصل شود ازعالم هوشیار خوشست

One comment

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *