شعر ۳۸۲ (یارب تو‌چنان کن که پریشان نشوم) ؛

یارب تو چنان کن که پریشان نشوم
گر شوم بی  سر و سامان  نشوم

گر شوم عاشق  و  شیدا  بشوم
گر  شوم بر در  می خانه  شوم

گر  شوم  مست  به میخانه  شوم
گر شوم  عاشق پیمانه شوم

گر شوم  عاشق ساقی بشوم
گر شوم در بر  شاهد بشوم

گر شوم باده  به  جامم  بشوم
گر شوم  مغ  بچه  گان را  بشوم

گر شوم باده  فروشان بشوم
گر شوم پیر به میخانه شوم