شعر۱۴۷

شیرازه عمرم چنان بسته به مهرت
گر باز کنی خاک شوم بر سر کویت

گر خاک  مرا  کوزه گر  دهر  بیابد
صد باده کند بر سر میخانه بر آرد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *