شعر۱۲۱

در  غربتم  و  غریب جانانه  شدم
چون  شمع  اسیر  پر پروانه شدم

دلبر زمنش ، بریده دل گردیدست
من در بدر و اسیر  میخانه  شدم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *