شعر۱۲۹۵

سر سودای چه داری که به میخانه شدی
دل به دلدار که دادی که به خمخانه شدی

مَحرَمِ راز که بودی که خرابات شدی
به خرابات چه کردی که خرابات شدی

مجلس شیخ چو رفتی ره آن شیخ شدی
دل به دلدار چو دادی خود دلدار شدی

ره احمد چو گرفتی خود محمود شدی
پی سیمرغ نرفته خود سی مرغ شدی