شعر

می چو پاکست و منزه به میخانه برید
به حریم و حرم دوست چو دردانه برید

قدح و جام بیارید و به غمزه ببرید
به کرشمه ز سبو باده مستانه برید

بنده ی مطرب آن باده مستانه شوید
می لعل از لب آن ساقی جانانه برید

به طریقت ره آن پیر خرابات روید
هم چو حلاج می ناب به میخانه برید

باده و باده خوران را به سماع بر دارید
مست ومستانه به وجدآمده خمخانه برید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *