شعر

ای صبا گر می روی زلف بُتم افشان مکن
حلقه های زلف او را هر طرف ویلان مکن

پیچ و تاب زلف یارم را کجا تو می بری
می بری هر سو ببر اما تو تاراجش مکن

جان من بر حلقه حلقه زلف او دل بسته است
درد بی دردی به جان دارم تو افشانش مکن

نرم نرمک زلف را بر چهره اش افشان مکن
تا که خُوی بر چهره دارد شور را بر پا مکن

خوش خوشک چوگان زلفش را به گوی دل مزن
عاشقی در پیچ زلفش خانه داردخانه را ویران مکن

One comment

  1. نمی توانید به ساختن
    دنیای بهتر امید داشته باشید؛
    مگر آنکه تک تک افراد اجتماع پیشرفت کنند.
    به این منظور هریک از ما
    باید علاوه بر اینکه به پیشرفت خود می اندیشد.
    در برابر عموم افراد بشر نیز احساس مسئولیت کند،
    وظیفه ما این است که برای کسانی که می توانیم، مفید واقع شویم.
    #ماری_کوری
    ??❤️??

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *