شعر۶۲
آتش عشقش وجودم سوخته
چون ذلیخا تار پود افروخته
خانمانم را به آتش دوخته
آبرویم را به کویش ریخته
تا که بر گوید که او لیلاسته
عاشقی مجنون صفت میخواسته
شعر۶۲
آتش عشقش وجودم سوخته
چون ذلیخا تار پود افروخته
خانمانم را به آتش دوخته
آبرویم را به کویش ریخته
تا که بر گوید که او لیلاسته
عاشقی مجنون صفت میخواسته