شعر۲۴
همه شب بر در میخانه نشستیم بسی
جلوه روی تو پرسیده ایم از هر نفسی

که شکر پاره ما بزم ، کجا می دارد
غزل و شعر کجا بهر چه کس میخواند

کوس رسوایی ما را ز کجا میداند
داستان من و آوارگی ام می خواند

قصه ی در بدر و خانه خراب من و دل
به چه وزنی ز اوزان غزل می خواند

5 Comments

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *