شعر۱۱۳۴

دل را به دلدار سپردیم که مستیم
با دلشدگان بر سر خمخانه نشستیم

درمیکده ما همره ساقی چو هستیم
از توبه خود در حرم و دیر گسستیم

از شاهد و ساقی نه پرسیم که هستیم
در وجد و سماع بین که مابرسردستیم

گفتیم که ما توبه کنیم توبه نصوح
گر توبه شکستیم بدان دل نشکستیم

2 Comments

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *