شعر ۷۳۷
بنده مطرب آن غمزه و ناز تو منم
همچو لاله جگر خون شده دار تو منم
به کرشمه تو نظر بر من مجنون نکنی
به طریقت تو بگو راز و نیاز تو منم
جرعه ای باده ازآن لعل لبت میخواهم
آتش طور به سینات اگر هست منم

3 Comments

  2. ahoo13700

    ﭼﻪ ﺗﻮﻓﺎﻧﯽﺳﺖ ﺩﺭ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽِ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ؟
    ﮐﻪ ﺷﻬﺮﯼ، ﻏﺮﻕِ ﺁﺷﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻏﻮﻏﺎﯼ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ
    ♥️
    ﻧﻤﯽﺗﺮﺳﯽ ﺯ ﺩﺍﻣﻨﮕﯿﺮﯼِ ﺧﻮﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺭﯾﺰﺩ؟
    ﺯ ﭼﺸﻤﺎﻥِ ﺑﻪ ﺧﺎﮎﺍﻓﺘﺎﺩﮔﺎﻥ، ﺩﺭ ﭘﺎﯼ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ اهو

پاسخ دادن به ahoo13700 لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *