شعر ۶۰۹

گویند  در  این جهان  بی ارزش و مفت
آئیدو روید همچو باد در  پی جفت

گر فکر کنی عالم عقبی  نکوست
افسوس به توخورندکه آن وعده نکوست

3 Comments

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *