۲۹ بهمن ۱۳۹۶ ۲۹ بهمن ۱۳۹۶ شعر_مهدی_سزاوار شعر ۵۹۹ مستیم و خرابیم و همه باده بدست در مکتب عشق همه گی جام بدست فریاد بر آریم که ای عاشق مست دنیا گذرد بخور ازآن باده که هست نوشتهٔ پیشین نوشتهٔ بعدی 4 Comments ynnyz3744 ۳۰ بهمن ۱۳۹۶ at ۲:۱۸ ق٫ظ 7 سال ago ای جوووونم?????????بسیارزیبابزرگواری????????? khatereh1545 ۳۰ بهمن ۱۳۹۶ at ۶:۵۵ ق٫ظ 7 سال ago #بسیار_عالی_پاینده__باشید? ahoo13700 ۶ اسفند ۱۳۹۶ at ۸:۵۵ ب٫ظ 7 سال ago عالــــــــــــــــــیه اســــــــــــــــتادعزیزم??? ahoo13700 ۶ اسفند ۱۳۹۶ at ۸:۵۵ ب٫ظ 7 سال ago چشم مستت از غزل دیوانه میسازد مرا مستیت در شاعری افسانه میسازد مرا ♥️ راز عشقت با کسی هرگز نمیگویم بدان گرچه میدانم غمت غمخانه میسازد مرا اهو? پاسخ دادن به ynnyz3744 لغو پاسخنشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *CommentName* Email* Website Save my name, email, and site URL in my browser for next time I post a comment. Δ
ahoo13700 ۶ اسفند ۱۳۹۶ at ۸:۵۵ ب٫ظ 7 سال ago چشم مستت از غزل دیوانه میسازد مرا مستیت در شاعری افسانه میسازد مرا ♥️ راز عشقت با کسی هرگز نمیگویم بدان گرچه میدانم غمت غمخانه میسازد مرا اهو?
ای جوووونم?????????بسیارزیبابزرگواری?????????
#بسیار_عالی_پاینده__باشید?
عالــــــــــــــــــیه اســــــــــــــــتادعزیزم???
چشم مستت از غزل دیوانه میسازد مرا
مستیت در شاعری افسانه میسازد مرا ♥️
راز عشقت با کسی هرگز نمیگویم بدان
گرچه میدانم غمت غمخانه میسازد مرا اهو?