شعر  ۲۸۴

ای کاش دمی بر در میخانه  نشستی
ای کاش پی  عابد  و  زاهد ‌ ننشستی

ای کاش ز محراب و  سجاده بجستی
در‌ میکده  با ساقی  و شاهد بنشستی

One comment

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *