شعر ۲۹۰

در خرابات سخن از می و میخانه  کنند
چون به میخانه روی از می وپیمانه‌کنند

سخن  وعظ  ز  محراب  و سجاده کنند
گفته عشق  از آن  دلبر  جانانه  کنند

همه جا  وصف  نکویان  به  دفتر بکنند
ناله  صوفی مجلس  به  شکرانه  کنند

که  عزیزان  غم امروز  به  فردا  نکنند
دم  غنیمت  شمرو  باده  به پیمانه  کنند

حوری  امروز  کم  از  وعده مینو نکنند
سیلی نقد  به  ا ز  شهد فردا نکنند

One comment

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *