۴ تیر ۱۳۹۶ ۴ تیر ۱۳۹۶ شعر_مهدی_سزاوار شعر ۲۹۲ از شمع مپرسید که پروانه چه ها کرد در خانه او آتشی از عشق بپا کرد گر آتش شمع جان ز پروانه جدا کرد آتش رمادی ز ماتم سر و پا کرد نوشتهٔ پیشین نوشتهٔ بعدی 2 Comments rshyd3998 ۴ تیر ۱۳۹۶ at ۶:۳۷ ق٫ظ 8 سال ago سلام استاد !!! هم اشعارت ناز هستن هم نوه هات !!! مرحباااااا ?????? ahoo137500 ۴ تیر ۱۳۹۶ at ۱:۳۲ ب٫ظ 8 سال ago مثل همیشه پرمعناو زیبا سرودید،????????لایـــــــــــــــــــــــــــــک دارید پاسخ دادن به rshyd3998 لغو پاسخنشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *CommentName* Email* Website Save my name, email, and site URL in my browser for next time I post a comment. Δ
rshyd3998 ۴ تیر ۱۳۹۶ at ۶:۳۷ ق٫ظ 8 سال ago سلام استاد !!! هم اشعارت ناز هستن هم نوه هات !!! مرحباااااا ??????
ahoo137500 ۴ تیر ۱۳۹۶ at ۱:۳۲ ب٫ظ 8 سال ago مثل همیشه پرمعناو زیبا سرودید،????????لایـــــــــــــــــــــــــــــک دارید
سلام استاد !!! هم اشعارت ناز هستن هم نوه هات !!! مرحباااااا ??????
مثل همیشه پرمعناو زیبا سرودید،????????لایـــــــــــــــــــــــــــــک دارید