شعر ۲۳۶

بر سلسه  موی  تو  بسیار  اسیرند
چون دام بدیدنددرآن دانه ندیدند

بر زلف  پریشان تو فریاد  بر آرند
یاران چنین  ناز  ز  طناز ندیدند

نیلوفر نازی به گلزار ندیدند
دیدند  ولی ناز و بهم ساز ندیدند

2 Comments

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *