شعر ۲۲۴
شیرازه عمرم به گیسوش چو بستست
ای هم نفسان راحت جانم کسستست
گر باد جفا خانه عمرم به فنا بست
فریاد بر آرید که یارش ز جفا بست
شعر ۲۲۴
شیرازه عمرم به گیسوش چو بستست
ای هم نفسان راحت جانم کسستست
گر باد جفا خانه عمرم به فنا بست
فریاد بر آرید که یارش ز جفا بست