شعر۱۱۸۶
ما که رندانه به میخانه شویم باده بنوش
دم بدم باده بنوشیم و شویم جوش و خروش
همه شب مست و خرابیم ز مینای سروش
چون ندانیم که فرداست همین جوش وخروش
۱۱۸۶
شعر۱۱۸۶
ما که رندانه به میخانه شویم باده بنوش
دم بدم باده بنوشیم و شویم جوش و خروش
همه شب مست و خرابیم ز مینای سروش
چون ندانیم که فرداست همین جوش وخروش
۱۱۸۶