۱۰ دی ۱۳۹۸ ۱۰ دی ۱۳۹۸ beautiful, iranregimechange2018, love, poet, poetry, ادبیات, ایران, بهترین, زاهدان, زیبا, زیبایی, شاعر, شعر, شعر_عاشقانه, شعر_مهدی_سزاوار, شعر_نو, شعرای_معاصر, عشق شعر ۱۱۰۴ رماد بر چهره ام بینی بدان از آتش است آتشیست از فُرقَت دوری که از سوز دل است می کشم آهی که از آهم فلک آتش شود تا بسوزد جسم و جانم چون دلم در آتش است نوشتهٔ پیشین نوشتهٔ بعدی 4 Comments marzie.mehr38 ۱۰ دی ۱۳۹۸ at ۴:۳۳ ب٫ظ 5 سال ago ????? ma_ral86 ۱۰ دی ۱۳۹۸ at ۴:۴۵ ب٫ظ 5 سال ago احســـــنت اســـــتاد ??? m.aghapourr ۱۰ دی ۱۳۹۸ at ۴:۴۷ ب٫ظ 5 سال ago ?????? hanyeh.narouie ۱۰ دی ۱۳۹۸ at ۵:۰۰ ب٫ظ 5 سال ago ??????? پاسخ دادن به ma_ral86 لغو پاسخنشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *CommentName* Email* Website Save my name, email, and site URL in my browser for next time I post a comment. Δ
?????
احســـــنت اســـــتاد ???
??????
???????