شعر۱۲۵۹
باده پر کن که مسیحا نفسی من دارم
دل و دلدار به عالم کسی من دارم
بلبلان مست به گلزار فغان سر دادند
که بهار است و دل انگیز نگاری دارم
پر پروانه به هر سوی نمائی دارد
جلوه هور به گلشن چه صفائی دارم
ساقی و شاهد و آن نایی مست
باده دردست چه رقصان بمجلس دارم
شور و سرمست ودلارام گلستان شده اند
ناز و شوریده چو لیلی به بر خود دارم
چونکه نوروز رسیده است بهاران همه جا
دشت وهامون چه سر سبز به کیتی دارم
??????
???
باور دارم
شادی پروانه ای است که هر چه تقلا کنم نمی توانم آن را شکار کنم
باید یاد بگیرم
تا آرام باشم تا روی شانه ام بنشیند
تا شانه هایم پر از پروانه باشد
??✨