شعر ۶۶۸
اگر ساقی به پا خیزد که مجلس را بیاراید
من و مطرب برآن باشیم که شادی را بیفزاییم

همه مغ بچه گان جمعند که بر شادی بیفزایند
دف وطنبورونی باهم که شاهدرابه رقص آریم
اگر ساغر پر از می باشد و ساقی به بزم آید
صدای نوش نوش باده نوشان را به بار آریم
غم عالم مخور جانا که این دنیاست بی بنیاد
هزاران وعده هاست درسر که عالم را بیاراییم