شعر ۲۰۳

درد  مرا  دوا توئی
حور  مرا  صفا توئی
مهر  مرا وفا  توئی
هور  توئی نور توئی
عشق توئی وفا توئی
دلبرو دلربا توئی
شمع  توئی گل توئی
بلبل و  پروانه  توئی
محضرعشق من توئی
جلوه  مهر  من  توئی
دختر  ترسام توئی
شیخ به صنعان منم

منکه صحف دریده ام
شبان  خوک  بوده ام
دانه دام بوده ای
اسیر  دام بوده ام
مهر  تو  را دیده ام
از همه کس بریده ام
به  دامنت فتاده ام

بیا نهال عشق را
به مهر هم به پروریم

به برگ و بار این درخت
شکوفه ها بر آوریم