شعر

در کوی بُتان روی سخن جانب ما نیست
گویا صَنَمی عاشق و دلداده ی ما نیست

لامَک به سر و در کفر او لامی بسیار
پاشیده نمک بر دل شوریده ی ما نیست

مَخمور اگر هست ز میخانه ی ما نیست
در دیر و خرابات مکان منزل ما نیست

خنیاگری مجلس ما بین که هوراست
حورا گُلَکی هست ولی در کف ما نیست