شعر
خوش از آنم که پیوسته به راه تو زدم
کعبه و دیر رها کرده به میخانه زدم
مجلس وعظ چو دیدم ره خمخانه زدم
باده از ساغر آن پیر به پیمانه زدم
شعر
خوش از آنم که پیوسته به راه تو زدم
کعبه و دیر رها کرده به میخانه زدم
مجلس وعظ چو دیدم ره خمخانه زدم
باده از ساغر آن پیر به پیمانه زدم