شعر۱۲۵۰
دلی دارم اسیر و وارهیده
زدنیا هرچه دیده دل بریده

نمی دانم‌چرا در پیچ و تابه
اسیر و دردمند در التهابه

۱۲۵۰

2 Comments

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *