شعر
آتش عشقش وجودم سوخته
چون ذلیخا تار و پود افروخته

خانمانم را به آتش دوخته
آبرویم را به کویش باخته

کوس رسوائی به برزن تاخته
سینه ام را دم به دم او سوخته

تا که بر گوید که او لیلاسته
عاشقی مجنون صفت میخواسته

3 Comments

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *