شعر۹۷۷
آنکه مجنونست جنون‌را پاس‌میدارد منم
شور و شیدائی به لیلا هدیه میدارد منم

در بیابان غربت و بر قُرب میدارد منم
کاروان رفته را محمل نمی دارد منم

ناقه ی دل مانده را در گِل نمی دارد منم
آتش از ره مانده را در ره نگه دارد منم

آه سرکش سوز سازش را نمی دارد منم
ناله ی عاشق سروش عشق را دارد منم

آنکه ره مانده به راه را پاس میدارد منم
لیلی در مانده را در عشق می بیند منم

بیستون را یک سره فریاد می بیند منم
آه فرهاد ناله ی مجنون به تن دارد منم

3 Comments

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *