شعر ۹۷۶
همچو مجنون سر بصحرای جنون خواهم زدن
گفته ی حلاج را در پای دار خواهم زدن

گِرد آبادی نگردم با دل دیوانه ام
درحریم کوی جانان خانه ای خواهم زدن

نو جوانی و جوانی را به نِسیان داده ام
سوک آن دوران خوش را بر جگر خواهم زدن

گر ملامت می کنی جانا جگر خونم مکن
بر مزار آنچه دادم خیمه ها خواهم زدن

3 Comments

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *