شعر ۱۱۰۴
رماد بر چهره ام بینی بدان از آتش است
آتشیست از فُرقَت دوری که از سوز دل است
می کشم آهی که از آهم فلک آتش شود
تا بسوزد جسم و جانم چون دلم در آتش است
شعر ۱۱۰۴
رماد بر چهره ام بینی بدان از آتش است
آتشیست از فُرقَت دوری که از سوز دل است
می کشم آهی که از آهم فلک آتش شود
تا بسوزد جسم و جانم چون دلم در آتش است
?????
احســـــنت اســـــتاد ???
??????
???????