شعر ۳۴۷
الهام گرفتم که من باده پرستم
درمکتب عشاق چه رندانه به رقصم

با سیم تن مست چه دلداده و مستم
فریاد بر آرم که من مست الستم

5 Comments

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *