, , , , , , , , , , , , , , , , ,

شعر ۳۴
دیگه فریاد رسی نیست که فریاد کنم
نشتری بر دل بی تاب زدی داد کنم

همه شب تا به سحرذکر و دعای توکنم
تو به خواب دگری رفته نگفتی چکنم

3 Comments

  3. mozhganp2000

    من گُلی پژمرده ام لطفاً کمی آبم دهید
    عطرِمن خشکیده دردل عطرِ کاشانم
    دهید
    من گلی زَردَم که ماندم با هزارن آرزو
    آخرین برگ از گلم را دستِ جانانم دهید
    مانده ام تنهایِ تنها در میان شوره زار
    من گلی بی شاخُ برگم باغُ بستانم دهید
    بلبلی با ناله می خواند مرا در آن چمن
    خسته ام جایی ندارم آن گلستانم دهید
    رفته از دستم ولی میخا همش با جان دل
    مُردَم اخر دستِ من را دستِ دلدارم دهید
    ‌

پاسخ دادن به s4eedeh1 لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *