شعر ۶۵۵

خوش از آنم که پیوسته به راه تو زدم
کعبه و دیر رها کرده به میخانه زدم
مجلس وعظ چودیدم ره خمخانه زدم
باده از ساغر آن پیر به پیمانه زدم
_مهدی_سزاوار

One comment

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *