شعر۵۱

سوسن و لاله به گلزار پری چهره من
ناله های دل محزون مرا ساز کنند

که عزیز دل من شکوه چرا باز کند
غم دل را بر مهدی به نوا ساز کند

بلبل از دور فغان کردکه این بی سر پا
سخن راز به هر کوچه و بازار کند

نغمه راز ندانی که چه ها با تو کند ؟
دار حلاج ندیدی که چه ها با تو کند؟

سخن از پیر خرابات به تو قصه کند
رازها از دل شوریده  و  شیدا  بکند

هد هد این مرغ سلیمانی رهبر پیشه
این حکایت زدل ریش به سیمرغ کند

که ببینید در این شهر دوصد شیخ وشباب
شمع آجین کنند به سر دار کنند.