شعر
چه به گویم که دلم غارت دلدار شدست
غارت دختر کُردی به دو کیش مات شدست
آمدم با رخ خود چاره ی تدبیر کنم
قلعه ی حُسنِ جمال مانع تدبیر شدست
شعر
چه به گویم که دلم غارت دلدار شدست
غارت دختر کُردی به دو کیش مات شدست
آمدم با رخ خود چاره ی تدبیر کنم
قلعه ی حُسنِ جمال مانع تدبیر شدست