شعر۱۱۷۹
همه شب در طوافم غم دل با که گویم
که به کعبه کس ندیدم به چکار گفته آید
همه جا گشته ام من به صفا و مروه ایدل
نه به خانه یار دیدم نه ز یار گفته آید
منو دل اسیر عشقیم و ز عشق گو چه آید
به نماز و سجده گویا به فلاح خواهی آمد
ز حرم بگو چه دیدی رخ خود بدو نمودی
که حرم کس ندارد که درون خانه آید
به شراب خانه رو کن ز حرم دگر برون کن
چو قدح شکسته بینی به خمار خواهی آمد
تو مخورباده امشب که حبیب ز در در آید
به صفای روی جانان به سگال خواهی آمد
??
احسنت استادعزیزبسیارزیبا??????
احسنت عالی مثل همیشه استاد عزیزیم ??????????❤️
مثل همیشه بینظیر قلمتان نویسا صدایتان جاویدان استادگرامی وخوش بیان ???????
???
?دنـــیـــا ؛
به “شایستگی هایت”
پاسخ میدهد نه به ” آرزوهایت ”
پس شایسته ی آرزوهایت باش…
چه بسیار انسانها
دیدم تنشان “لباس” نبود…!
و چه بسیار لباسها
دیدم که درونش “انسانی” نبود!
به هر کس”نیکی” کنی
او را “ساخته ای”
و به هر کس”بدی” کنی
به او “باخته ای”
پس بیا بسازیم و نبازیم