شعر ۸۸۱
در غریبی لاف دلداری زدم ، دلدار کو
بی مهابا سر به رسوایی زدم هوشیار کو

گفته ام بی آبرو گشتم بگو دلدار کو
کوس بد نامی بهر برزن زدم آن یار کو

هرچه دیدم هرچه کردم بهر آن دلداربود
بی سبب فریاد دلداری زدم دلدار کو

3 Comments

پاسخ دادن به mozhganp2000 لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *