شعر ۱۰۶۵
به میخانه اگر خانه کنی
همه جا نور به پیمانه کنی

مسجد و دیر خرابند و خراب
گر به میخانه اگر خانه کنی

بت و بتخانه چو زندان تواند
گر به میخانه اگر خانه کنی

ساقیان مست به دیدار تو اند
گر به میخانه اگر خانه کنی

تار و طنبور نوای تو کنند
گر به میخانه اگر خانه کنی

همه جا وصف جمال تو کنند
گر به میخانه اگر خانه کنی

به هوای رخ تو میکده هابگشایند
گر به میخانه اگر خانه کنی

پیر و مرشد به مجلس آیند
گر به میخانه اگر خانه کنی

شوروشیدائی خودنقل جمال توکنند
گر به میخانه اگر خانه کنی

8 Comments

پاسخ دادن به mozhganp2000 لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *