۱۰ تیر ۱۳۹۸ ۱۰ تیر ۱۳۹۸ beautiful, iran, love, poet, poetry, ادبیات, ایران, بهترین, زاهدان, زیبا, زیبایی, شاعر, شعر, شعر_عاشقانه, شعر_مهدی_سزاوار, شعر_نو, شعرای_معاصر, عشق شعر۱۰۴۴ این مرغ دلم اسیر کاشانه ی توست آن بال و پر شکسته از خانه ی توست قدرش نشناسی که دیوانه ی توست درعشق و وفا سخن ز میخانه توست نوشتهٔ پیشین نوشتهٔ بعدی 4 Comments s4eedeh1 ۱۰ تیر ۱۳۹۸ at ۳:۴۲ ق٫ظ 6 سال ago ای جانم دخترزیبا?????????? s4eedeh1 ۱۰ تیر ۱۳۹۸ at ۳:۴۲ ق٫ظ 6 سال ago شعرزیبا عالییییی?????? mozhganp2000 ۱۰ تیر ۱۳۹۸ at ۴:۳۸ ق٫ظ 6 سال ago خوب بودن را فراموش نکن! انسان های بزرگ ازخودشان توقع دارند و انسان های کوچک ازدیگران… اگرکسی خوبی های تورا فراموش کرد توخوب بودن را فراموش نکن…. mehripoudineh ۱۰ تیر ۱۳۹۸ at ۲:۱۱ ب٫ظ 6 سال ago ??? پاسخ دادن به s4eedeh1 لغو پاسخنشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *CommentName* Email* Website Save my name, email, and site URL in my browser for next time I post a comment. Δ
mozhganp2000 ۱۰ تیر ۱۳۹۸ at ۴:۳۸ ق٫ظ 6 سال ago خوب بودن را فراموش نکن! انسان های بزرگ ازخودشان توقع دارند و انسان های کوچک ازدیگران… اگرکسی خوبی های تورا فراموش کرد توخوب بودن را فراموش نکن….
ای جانم دخترزیبا??????????
شعرزیبا عالییییی??????
خوب بودن را فراموش نکن!
انسان های بزرگ
ازخودشان توقع دارند و
انسان های کوچک ازدیگران…
اگرکسی خوبی های تورا فراموش
کرد
توخوب بودن را فراموش نکن….
???