شعر۱۰۳۸
دل که شوریده و آواره و دیوانه توست
همه جا بی سروپا ،خانه بخانه پی توست
پرو بال داده به باد، در قفس خانه توست
آنچه اودیده به ره، بوف به ویرانه توست
به تماشای تو ، افتاده به می خانه توست
درره جام می ناب ، به خمخانه ی توست
مجلس آرای تو و، واعظ دردانه ی توست
هوش ومدهوش،ره خانه وکاشانه توست
قدح و باده بگردان، که ساقی بر توست
شاهدو مطرب و خنیاگرم مجلس توست
در و دیوار و محبان همه جا در بر توست
محفل وجد و سماع در بر میخانه توست
مهدی این پیر خرابات سرا پرده ی توست
تا بگوید در آن جمع سخن از دل توست
ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺑــﺎﻧـﻮ ﺟـﺎﻥ ، ﺑــﻪ ﻗﺮﺁﻥ، ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﯾــﺎ ﻧـﻪ، ﺑـﻪ ﺟﺎﻥ ﻫﺮ ﺩﻭﺗـﺎﻣﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﻫﺮ ﻃﻮﺭ ﺑﺎﺷﯽ ،ﺧﻮﺏ ﯾﺎ ﺑﺪ، ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﯽ
ﮔﯿﺮﻡ ﺑﻪ ﻓﺮﺽ، ﺍﺻﻼً ﮐﻪ ﺷﯿﻄﺎﻥ ، ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﺁﺭﯼ!… ﻋﻠﯽ ﺭﻏﻢ ﺗﻤـــﺎﻡ ﺗــﻠﺦﮐﺎﻣـﯽﻫــﺎ
ﺷﯿﺮﯾﻦﺗﺮﯾﻦ ﻫﺴﺘﯽ؛ ﮐﻤﺎﮐﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﺷﺎﯾﺪ ﻗﺒﻮﻟﺶ ﺳﺨﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺍﻣّـــﺎ
ﺁﻩ ، ﺍﺯ ﺻﻤﯿﻢ ﻗﻠﺒﻢ، ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ، ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﺣﺘـﯽ ﺑﻪ ﻋﺸﻘـﻢ ﺫﺭّﻩﺍﯼ ﺍﯾﻤــﺎﻥ ﻧــﺪﺍﺭﯼ
ﻣﻦ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺴﺘﯽ ﺍﯾﻤﺎﻥ، ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ، ﺍﻣﺎ
ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ، ﺑﻌﺪﺍً ﺑﯿﺶ ِ ﺍﺯ ﺍﻻﻥ ، ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ
#ﺭﺿﺎ_ﺍﺣﺴﺎﻥ_ﭘﻮﺭ
بسیار عالی????