شعر ۱۰۱۱
خوشا آنان که دل دادند به دلداران
بکوی یاردر دادند سخن ازعشق آن جانان
ز دیرو صومعه جستند با یاران و هم سازان
بسوی مجلس مستان دویدندهمچوجان بازان
چو در جانان بقا دیدند رستند از دقل بازان
ز مسجد هم رهیدند تا که یابند دلبر جانان
غزل خوانانو سرمستند همچون بلبل دستان
دریده حنجره دارند در گلزار و دربوستان
بخطوخال آبرویش چنان مستندچون هستان
شراب ارغوانی را ستانند از لب مستان
تو هم حوری و هم نوری نگه انداز بر مستان
ز جنت آنچه میگویی بجو درمجلس مستان
ای جانم??????
شعربسیارعالیییی???????????
احسنت به اشعار زیبا ???????????????
زیبا رو با ژست های منحصر به فرد ??????????????????
سلام این خوشگل دایی رو ببوسید مثل همیشه پاک ومهربون و دوس داشتنی خدا حفظش کنه