شعر ۷۰
مهرو سجاده به آن شیخ سپرده برویم
دمی از عمر پی باده به میخانه رویم
بر ساقی به نشینیم و می ناب زنیم
جام در جام به یاد رخ جانانه زنیم
شعر ۷۰
مهرو سجاده به آن شیخ سپرده برویم
دمی از عمر پی باده به میخانه رویم
بر ساقی به نشینیم و می ناب زنیم
جام در جام به یاد رخ جانانه زنیم
من نماد یک زن ایرانی هستم؛
بینی ام ساخت وفابریک
خدادادی است؛
گونه هایم ژل ندارد؛
صورتم جراحی نشده است؛
غرق در زینت واقعی و
بدلی نیستم؛
ساده ومرتب و آراسته
صورتم بوم نقاشی نیست؛
صاف وبیرنگم؛
مثل دلم؛
بی پیرایه؛
قلبی دارم پراز مهر ومحبت وقابل عرضه کردن؛
از دوستی های آلوده به
دروغ وفریب بیزارم؛
به کشورم وعزیزانم ودوستانم مهر می ورزم؛
همیشه لبخندی که از روی عشق ومحبت است
روی لبانم نشانده ام؛
وعشق به همه انسانها؛
وهمه ی موجودات؛ و
گیاهان را چون گوشواری بگوش دلم
آویخته ام؛
من؛ معجزه ی آفرینش
هستم ؛ زیرا در رگهای من محبت جریان دارد؛
مرا خدا مکمل خلقت خلق کرد؛
و خدا؛علاوه بر دم الهی نور
لطفش را
درروح وجان من دمید….
ای جوووونم خوشگل خانوم???????شعرعالی?????????
???????????????????????????
شعر عالی?????
??