برچسب: poet

شعر۸۹۰ ناله ها کردم به مسجد داد و داداری نبود شکوه ها کردم به محراب همدمی آنجا نبود زار بودم زار گشتم در مزار بی کسی دیر را غم خانه دیدم آشنا آنجا نبود خاک میقات توتیا کردم به چشم درطواف کعبه دل آنجا سپردم کس نبود گرد آن خانه …

شعر۹۴۸ ساقیا ما را ز غم تو کشته ای ساغر و پیمانه را بشکسته ای رقص شاهد را به مجلس دیده ای در سماع عاشقان رقصیده ای دل به دف و نای نایی داده ای پای کوبان شور بر پا کرده ای صد هزاران بند را ببریده ای از نفیر …

شعر۱۰۴۲ شهره شدم بیا ببین عشق مرا بکوی خود از می و میخانه جدا در حرم وفای خود منکه نهان نمیکنم گفته ی عشق و عاشقی شهره شهر گشته ام ازنگهت به عشق خود دار وجودمن ببین خوار شدست بکوی تو خانه وکاشانه من رفت به پای عشق خود درطلب …

شعر۱۰۴۱ از مسجد و دیر سوی خرابات دویدیم چون گرمی می در پس آن پرده ندیدیم از شیخ بریدیم و به بتخانه نشستیم از ساقی و ساغر در آن خانه ندیدیم امروز فغان از می و میخانه کنیم ما فریاد رسی در پس محراب ندیدیم لولی وشان باده فروشند در …

شعر۷۹۱ دوش سلطانی می خانه بنام تو زدند ساقی و ساغر و پیمانه به پای تو زدند نوش نوش و جام جام بر سر جانانه زدند شاهدان مست وغزلخوان چه رندانه زدند به خرابات سخن از تو و میخانه زدند ره مطلوب از آن خانه به خمخانه زدند خم و …

شعر۷۸۱ به خیال رخ تو باده مستانه زدم سخن مست به گفتم ره میخانه زدم که چنین مست ودلاویزبه خمخانه زدم جلوه زلف تو را چنگ به رندانه زدم بوسه ای بر لب لعلت چه مستانه زدم چشم مخمور تو را دیدم و پیمانه زدم به هوای خم ابروت به …

شعر۱۷۴ باده خالیست دلم شور و نوائی دارد ساقیم جلوه و رخسار و نگاهی دارد لب میگون و شرابی وهوس آلودش دل ودینم براین بت چه بهائی دارد

شعر۷۸۱ به خیال رخ تو باده مستانه زدم سخن مست به گفتم ره میخانه زدم که چنین مست ودلاویزبه خمخانه زدم جلوه زلف تو را چنگ به رندانه زدم بوسه ای بر لب لعلت چه مستانه زدم چشم مخمور تو را دیدم و پیمانه زدم به هوای خم ابروت به …

شعر۸۹۶ همچو منصور جان و دل را باختیم چهار دست و پای خود انداختیم سجده را بر طاق ابروش ساختیم نزد هر بت جان و دل را باختیم

شعر۸۳۹ گر باده به دستم و گر باده فروش بامغبچه‌گان همیشه درجوش وخروش گویند به میخانه رویم شاد و خموش با مطرب و میخواره شویم باده بنوش